رنجی که تجربه می‌کنیم، اغلب از درون خودمان سرچشمه می‌گیرد. بسیاری از دردها و سختی‌هایی که در زندگی احساس می‌کنیم، نتیجه‌ی باورها، نگرش‌ها و واکنش‌های ما نسبت به اتفاقات پیرامونمان است.
وقتی مسئولیت احساسات و تجربیات خود را بپذیریم، درمی‌یابیم که رنج، انتخابی است که می‌توانیم آن را تغییر دهیم. اگر به جای تمرکز بر مشکلات، به دنبال راه‌حل باشیم، می‌توانیم از رنج فاصله بگیریم. همچنین، پذیرش واقعیت‌ها و عدم مقاومت در برابر آنچه خارج از کنترل ماست، باعث کاهش دردهای ذهنی می‌شود.
گاهی اوقات، رنج ناشی از انتظارات غیرواقعی است. وقتی از دیگران یا شرایط انتظار داریم که مطابق میل ما باشند، اما این اتفاق نمی‌افتد، احساس ناامیدی و ناراحتی می‌کنیم. اما اگر بپذیریم که زندگی همیشه مطابق خواسته‌های ما پیش نمی‌رود، آرامش بیشتری خواهیم داشت.
در نهایت، رنج می‌تواند فرصتی برای رشد باشد. اگر به جای غرق شدن در آن، از آن به عنوان ابزاری برای شناخت بهتر خود و تغییر مسیر زندگی استفاده کنیم، می‌توانیم از دل سختی‌ها، قدرت و آگاهی بیشتری به دست آوریم.