داستان «موش مرده» می‌تواند هم نمادین باشد و هم واقع‌گرایانه، بسته به زاویه‌ی دید شما!
تصور کنید کودکی که در یک کوچه‌ی باریک موش مرده‌ای را پیدا می‌کند. برای او، این فقط یک حیوان کوچک و بی‌جان نیست، بلکه دریچه‌ای به افکار و احساسات عمیق‌تر است. شاید این موش نمادی از چیزی باشد که در زندگی‌اش از دست داده—یک دوست، یک خاطره، یا حتی معصومیت کودکی.
داستان می‌تواند رنگ و بوی وهم‌آلود بگیرد؛ اگر این موش مرموز باشد، اگر چیزی درباره‌ی مرگش عجیب به نظر برسد، اگر کودک حس کند که این اتفاق تصادفی نیست. شاید او تصمیم بگیرد موش را دفن کند و در این فرآیند، با ترس‌ها و افکارش درباره‌ی مرگ روبه‌رو شود.
یا شاید داستان رنگ فلسفی بگیرد، جایی که کودک با این واقعیت مواجه می‌شود که هر چیزی که زنده است، روزی از بین می‌رود، و این همان چرخه‌ی طبیعی زندگی است.