**عشق‌ورزی یعنی لمس کردن بی‌آنکه دست‌ها در کار باشند…**
عشق‌ورزی همیشه در نگاه‌ها، در کلام، یا در اعمال آشکار نیست. گاهی در سکوت جاری است، در فهمیدن بدون پرسیدن، در درک کردن بدون توضیح.
عشق‌ورزی یعنی حمایت بی‌دلیل، یعنی ایستادن کنار کسی در لحظاتی که همه رفته‌اند. یعنی لبخند آرامی که بدون هیچ حرفی، درد را از دل کسی می‌زداید.
گاهی عشق‌ورزی دیده نمی‌شود، اما حس می‌شود. در دستی که محکم گرفته شده، در چشمی که به نگرانی پاسخ می‌دهد، در آغوشی که پناه می‌شود.
عشق‌ورزی یک حضور همیشگی است، یک تعهد بی‌قید و شرط، یک بودن که در هر لحظه، در هر مکان، بدون انتظار وجود دارد.
زیبایی عشق‌ورزی در همین نامرئی بودن آن است—در جایی که دیده نمی‌شود، اما در عمیق‌ترین بخش‌های وجود احساس می‌شود. ❤️✨