بله! **عارف‌نامه** یکی از مثنوی‌های معروف **ایرج میرزا** است که با زبانی طنز و انتقادی، رفتارهای ریاکارانه برخی افراد مذهبی را به چالش می‌کشد. این شعر با لحنی صریح و بی‌پرده، به نقد عارفان و زاهدان ظاهری می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه برخی افراد، دین را وسیله‌ای برای فریب دیگران قرار می‌دهند.
ایرج میرزا در این مثنوی، با استفاده از داستان‌سرایی و بیان طنز، به مسائلی مانند **ریاکاری، سوءاستفاده از باورهای مذهبی، و تضاد میان گفتار و کردار** می‌پردازد. او با زبانی ساده و روان، تصویری از جامعه‌ای ارائه می‌دهد که در آن برخی افراد، به جای عمل به اصول اخلاقی، تنها به ظاهر دین توجه دارند.