**آینه و دل** هر دو نمادی از **پاکی، صداقت و انعکاس حقیقت** هستند. همان‌طور که آینه تصویری شفاف و بدون فریب از جهان ارائه می‌دهد، **دل پاک** نیز احساسات و نیت‌های واقعی را بازتاب می‌دهد. وقتی آینه را غبار می‌گیرد، دیگر نمی‌تواند تصویر واقعی را نشان دهد؛ دل نیز اگر با کینه، حسادت و ناراستی پر شود، توانایی درک درست و احساس روشن را از دست می‌دهد.
آینه تنها چیزی را نشان می‌دهد که مقابلش قرار دارد، بدون آنکه تحریف کند؛ **دل نیز اگر از صفا و راستی برخوردار باشد، بدون تعصب حقیقت را می‌بیند**. اما اگر زنگار بگیرد، حقیقت را در پس پرده‌ی وهم و خطا مشاهده می‌کند.
یکی دیگر از شباهت‌های این دو، **قابلیت ترمیم و پالایش** است. اگر آینه را با دستمالی نرم و ظریف پاک کنیم، باز هم شفافیت خود را بازمی‌یابد؛ **دل نیز با مهربانی، صداقت، و دوری از کینه دوباره زلال می‌شود**.
پس همان‌طور که مراقب آینه‌ی خود هستیم تا همیشه روشن و شفاف بماند، باید مراقب دل‌هایمان نیز باشیم. **دل پاک، همچون آینه‌ای است که نور حقیقت را منعکس می‌کند.** ✨