حکایت **زاهد** یکی از داستانهای آموزندهای است که در ادبیات فارسی و عرفان اسلامی به چشم میخورد. این حکایات معمولاً به مفهوم زهد، پرهیز از دنیا و توجه به معنویت اشاره دارند.
یکی از حکایات معروف، **حکایت زاهد خیالباف و کوزه روغن** از *کلیله و دمنه* است. در این داستان، زاهدی در حال خیالپردازی دربارهی آیندهی خود بود، اما در نهایت، تمام نقشههایش با یک اتفاق ساده از بین رفت. این حکایت نشاندهندهی اهمیت زندگی در لحظهی حال و دوری از وابستگیهای خیالی است.
همچنین، **حکایت زاهد تبریزی** در *بوستان سعدی* آمده است که دربارهی مردی پارسا است که در برابر یک دزد، رفتاری متفاوت از انتظار نشان میدهد و در نهایت، درس بزرگی دربارهی جوانمردی و بخشش میدهد.
این حکایات به ما یادآوری میکنند که زهد واقعی تنها در ترک دنیا نیست، بلکه در داشتن قلبی پاک و نیتی خالص است.