حضرت سلیمان (ع) یکی از پیامبران بزرگ الهی بود که علاوه بر حکمت و دانش، **پادشاهی عظیمی** بر انسان‌ها، جنیان، و حتی حیوانات داشت. با وجود این قدرت و ثروت، او همواره به **زهد و دوری از دلبستگی‌های دنیوی** تأکید داشت.
یکی از حکایات مرتبط با **خارج شدن حب دنیا** از قلب حضرت سلیمان، داستانی است که نشان می‌دهد چگونه او با وجود سلطنت گسترده، **هیچ‌گاه به مال و مقام وابسته نشد**. در برخی منابع آمده است که خداوند برای آزمایش او، **تمام دارایی‌هایش را از او گرفت**. اما حضرت سلیمان، به جای شکایت، با **توکل و ایمان** پذیرفت که همه چیز در دست خداوند است. پس از این آزمون، خداوند دوباره **نعمت‌هایش را به او بازگرداند**، اما این بار، سلیمان بیش از پیش به **زهد و بی‌نیازی از دنیا** توجه کرد.
این حکایت نشان می‌دهد که **ثروت و قدرت، اگر با ایمان و اخلاص همراه نباشد، می‌تواند انسان را از مسیر الهی دور کند**. اما اگر فردی مانند حضرت سلیمان، **دلش را از وابستگی‌های دنیوی پاک کند**، حتی در اوج قدرت نیز می‌تواند به خداوند نزدیک باشد.