در قرآن کریم، موضوع «هفت زمین» در کنار «هفت آسمان» مطرح شده است، هرچند به صراحت کمتر از آسمان‌های هفت‌گانه مورد اشاره قرار گرفته است. این مفهوم در آیه ۱۲ سوره طلاق بیان شده است:
> **«اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ…»**
> (خداوند کسی است که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز مانند آنها را آفرید) .
### تفسیرهای مختلف درباره هفت زمین:
۱. **هفت لایه زمین**: برخی مفسران مانند علامه طباطبایی معتقدند منظور از هفت زمین، لایه‌های مختلف زمین (پوسته، جبه، هسته و…) است که مانند پوست پیاز روی هم قرار دارند .
۲. **هفت کره مشابه زمین**: برخی دیگر احتمال داده‌اند که هفت سیاره یا جهان‌های موازی با شرایط مشابه زمین وجود دارد .
۳. **هفت اقلیم جغرافیایی**: تفسیر دیگری اشاره به تقسیم‌بندی زمین به هفت منطقه آب‌وهوایی یا قاره‌ها دارد، که در جغرافیای قدیم مرسوم بود .
۴. **نماد کثرت و عظمت**: برخی نیز عدد هفت را نشانه کثرت و گستردگی خلقت الهی می‌دانند، نه تعداد دقیق .
### روایات و احادیث:
در روایات شیعه و اهل سنت نیز به هفت زمین اشاره شده است. به عنوان مثال، امام رضا (ع) در حدیثی مفصّل به طبقات زمین و آسمان‌ها اشاره کرده و توضیح داده‌اند که هر زمین بالای یک آسمان قرار دارد .
### جمع‌بندی:
اگرچه واژه «ارض» در قرآن همیشه به صورت مفرد آمده، اما آیه ۱۲ سوره طلاق به‌صورت کنایی به هفت زمین اشاره دارد. این مفهوم می‌تواند هم از نظر علمی (لایه‌های زمین) و هم از نظر فلسفی (جهان‌های موازی) مورد بررسی قرار گیرد .
برای مطالعه بیشتر می‌توانید به تفاسیر المیزان، نمونه و دیگر منابع اشاره‌شده در نتایج جستجو مراجعه کنید.