**ولی هستی، نوری در تاریکی**
ولی هستی، در میان شب‌های بی‌پایان،
چون ستاره‌ای روشن در آسمان.
در میان شک و تردید، در لحظه‌های سخت،
نفس امیدی که جهان را می‌خواند.
ولی هستی، در دل خسته‌ی زمین،
در آوای باد، در باران و نسیم.
در هر نگاه، در هر لبخند لطیف،
حضور تو آرامش است، بی‌حد و بی‌حدیث.
پس بمان، چون خورشید در دل ابر،
چون شکوفه‌ای سبز در روزهای سرد.
تا جهان، از روشنی‌ات روشن شود،
تا دل‌ها از بودن تو روشن شود. ✨💙