**برون‌فکنی و خلع روح، تجربه‌ای فراتر از جسم**
برون‌فکنی یا **خروج روح از بدن**، مفهومی است که در بسیاری از سنت‌های عرفانی، فلسفی و تجربیات شخصی مطرح شده است. برخی افراد باور دارند که در شرایط خاص—مانند مراقبه‌های عمیق، خواب‌های روشن یا تجربه‌های نزدیک به مرگ—روح می‌تواند از جسم جدا شده و به سطوحی دیگر از آگاهی دست یابد.
**خلع روح** به حالتی اشاره دارد که فرد احساس می‌کند از بدن فیزیکی خود فاصله گرفته و آگاهی‌اش در فضایی دیگر شناور شده است. این تجربه ممکن است با حس سبکی، دیدن بدن از بیرون، یا حتی حرکت به مکان‌های دورتر همراه باشد. در برخی منابع، برون‌فکنی به عنوان سفری روحی در ابعاد مختلف هستی توصیف شده است.
دیدگاه‌ها درباره‌ی این پدیده متفاوت‌اند؛ برخی آن را نتیجه‌ی فعالیت‌های ذهنی و ادراک مغز می‌دانند، در حالی که دیگران آن را نشانه‌ای از وجود روح مستقل از جسم تلقی می‌کنند. فارغ از جنبه‌های علمی یا معنوی، این موضوع همیشه برای انسان‌ها جذاب و رازآلود بوده و باعث شکل‌گیری مطالعات، تجربیات و آموزه‌های عرفانی فراوان شده است.