**فرو رفته در نعمت: غرق در فراوانی، اما آگاه؟**
زندگی پر از نعمت است؛ از هوا و خورشید گرفته تا فرصت‌ها، موفقیت‌ها و لحظات زیبایی که تجربه می‌کنیم. گاهی انسان آن‌قدر در رفاه و راحتی غرق می‌شود که فراموش می‌کند این نعمت‌ها از کجا آمده‌اند و چگونه باید آن‌ها را پاس بدارد.
وقتی کسی در نعمت فرو می‌رود، دو مسیر پیش رویش قرار دارد: یا سپاسگزار و آگاهانه از آن بهره می‌برد، یا دچار غفلت شده و ارزش آن را نادیده می‌گیرد. نعمت‌های زندگی، اگر با درک و توجه همراه شوند، می‌توانند راهی برای رشد، مهربانی و کمک به دیگران باشند. اما اگر تنها به لذت آن‌ها بسنده کنیم و از مسئولیت همراهشان غافل شویم، ممکن است در دام غرور، بی‌توجهی و وابستگی بیفتیم.
پس مهم است که نعمت‌ها را بشناسیم، قدرشان را بدانیم و به‌گونه‌ای از آن‌ها بهره ببریم که نه‌تنها زندگی خود، بلکه دنیای اطرافمان را نیز بهتر کنیم. نعمت‌ها آزمونی از آگاهی، بخشندگی و درک معنای واقعی زندگی هستند.