**”الهی نیایش”** یعنی بازگشت به سرچشمه‌ی نور و حقیقت، لحظه‌ای که روح با خالق خود ارتباطی خالصانه برقرار می‌کند. نیایش، زبان قلب است—در آن لحظات ناب، انسان احساس می‌کند که حضور خداوند را لمس می‌کند، آرامش درونی می‌یابد، و امیدش را در میان دشواری‌ها زنده نگه می‌دارد.
نیایش می‌تواند زمزمه‌ای آرام در دل شب باشد، یا فریادی از اعماق روح که طلب یاری می‌کند. لحظه‌ای است که انسان همه‌ی وابستگی‌های دنیوی را کنار می‌گذارد و با خلوص و عشق به سوی پروردگار قدم برمی‌دارد. **الهی نیایش** یعنی یافتن نور در تاریکی، آرامش در طوفان‌های زندگی، و یقین به اینکه خداوند همیشه نزدیک است و دعای خالصانه‌ی بنده را می‌شنود.
پس در هر حال، در هر شرایطی، با عشق و ایمان نیایش کن؛ زیرا هیچ نیایش صادقانه‌ای بی‌پاسخ نمی‌ماند. 💫✨