آموخته‌های زندگی
زندگی معلمی است که هر روز درس‌های جدیدی به ما می‌دهد. آموخته‌ام که گاهی تنها چیزی که یک نفر نیاز دارد، دستی است برای گرفتن دستش و قلبی است برای درک کردنش. آموخته‌ام که قدم‌زدن کنار پدرم در یک شب تابستانی، در بزرگ‌سالی به یادماندنی‌ترین خاطره می‌شود.
آموخته‌ام که بهترین درس‌های زندگی را می‌توان از پیرترین افراد یاد گرفت و عشق واقعی در ظاهر و رفتار آشکار می‌شود. آموخته‌ام که شادی واقعی زمانی است که کسی به من بگوید: “تو مرا شاد کردی.”
آموخته‌ام که نگه‌داشتن کودکی که در آغوشم به خواب رفته، زیباترین حس دنیاست و مهربانی از درست‌بودن مهم‌تر است. آموخته‌ام که هرگز نباید به هدیه‌ای از طرف یک کودک “نه” گفت و همیشه باید برای کسانی که نمی‌توانیم کمک‌شان کنیم، دعا کنیم.
آموخته‌ام که زندگی گاهی سریع‌تر از آنچه فکر می‌کنیم می‌گذرد و پول هرگز شخصیت نمی‌خرد. آموخته‌ام که اتفاقات کوچک روزانه هستند که زندگی را زیبا می‌کنند و این که خداوند همه چیز را در یک روز نیافرید، پس چرا من انتظار دارم همه چیز را یک‌شبه به دست آورم؟
آموخته‌ام که چشم‌پوشی از حقایق، آن‌ها را تغییر نمی‌دهد و این عشق است که زخم‌ها را التیام می‌بخشد، نه زمان. آموخته‌ام که هر فردی که با او روبرو می‌شویم، انتظار لبخندی از سوی ما دارد و هیچ‌کس کامل نیست، مگر زمانی که عاشقش شویم.
آموخته‌ام که زندگی سخت است، اما من از آن سخت‌ترم و فرصت‌ها از بین نمی‌روند، بلکه فرد دیگری آن‌ها را تصاحب می‌کند. آموخته‌ام که باید بیشتر به مادرم بگویم دوستش دارم و این که لبخند ارزان‌ترین راه برای گسترش نگاه است.
آموخته‌ام که نمی‌توانم احساساتم را انتخاب کنم، اما می‌توانم نحوه برخورد با آن‌ها را انتخاب کنم. آموخته‌ام که شادی و پیشرفت در مسیر رسیدن به قله است، نه در قله. آموخته‌ام که بهترین زمان برای نصیحت، زمانی است که از شما خواسته می‌شود یا زمانی که درس زندگی فرا می‌رسد.
و در نهایت، آموخته‌ام که کوتاه‌ترین زمان‌ها، بیشترین کارها را در خود جای می‌دهند. زندگی پر از درس‌هایی است که اگر با دقت به آن‌ها گوش دهیم، می‌توانیم مسیر بهتری را برای خود بسازیم.